Κύνδινοι υπερφόρτωσης των παιδιών στην άθληση
Η υπερβολική καταπόνηση των παιδιών στην άθληση δημιουργεί επακόλουθες βλάβες στα οστά, τις αρθρώσεις και τους μύες.
Στην πράξη παρατηρούμε όλο και περισσότερα μοτίβα τραυματισμών, που μπορούν να εντοπιστούν στις έντονες αθλητικές δραστηριότητες χωρίς επαρκή ανάρρωση.
Ειδικά σε αθλήματα ταχυδύναμης, αθλήματα με απότομες αλλαγές κατεύθηνσης αλλά και στα αθλήματα επαφής, οι τραυματισμοί καταπόνησης είναι πιο συχνοί από τους οξείους τραυματισμούς.
Τα παιδιά πρέπει να έχουν τουλάχιστον δύο ημέρες ανάπαυσης την εβδομάδα και να γυμνάζονται το πολύ τρείς έως τέσσερις ώρες την ημέρα.
Οι τραυματισμοί καταπόνησης, μπορεί να επηρεάσουν την ομαλή λειτουργεία του μυοσεκλετικού συστήματος για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και εφ’ όρου ζωής.
Ένα αδύνατο σημείο της δομής των οστών στα παιδιά και τους εφήβους είναι οι πλάκες ανάπτυξης, οι λεγόμενες επιφυσιακές πλάκες. Στα κορίτσια συνήθως κλείνουν σε ηλικία 14 ή 15 ετών και στα αγόρια σε ηλικία περίπου 16 ετών, όταν και σταματήσει να αναπτύσσεται το οστό.
Οι οξείοι τραυματισμοι αλλά και οι χρόνιες υπερφορτώσεις, μπορούν να οδηγήσουν σε βλάβες στην πλάκα ανάπτυξης.
Για παράδειγμα, η εμφανιση ραιβού γόνατος στους ποδοσφαιριστές με έντονη καταπόνηση στην εφηβία, οπου ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος μπορεί να οδηγήσει και σε μακροχρόνια βλάβη όπως η οστεοαρθρίτιδα.
Άσκηση με μέτρο.